Weronika Początkowo niedoceniany a obecnie staje się coraz bardziej popularnym i cenionym miodem. Choć Europa obfituje w różnego rodzaju odmiany miodu to dzisiaj zajmiemy się przybyszem z dalekiego kraju czyli miodem Manuka. Ten rodzaj miodu powstaje z nektaru krzewów Manuka rosnących w Nowej Zelandii. Krzewy Manuka rosną na wschodniej części wybrzeży Nowej Zelandii i dla jej mieszkańców są symbolem. Sama nazwa Manuka pochodzi z języka Maori i używana jest głównie przez Nowozelandczyków Manuka może sięgać od 2 do 5 metrów wysokości. Jest ciągle zielona. Jest odporna na niesprzyjające warunki pogodowe oraz warunki glebowe.
Co takiego ma w sobie, że zawędrował aż do Europy i staje się co raz bardziej popularna?
Jak historia mówi początkowo miód Manuka nie cieszył się dość dużym zainteresowanie ze względu na jego intensywny smak i aromat. Dopiero w latach 30-tych ubiegłego stulecia zaczęto mu się bliżej przyglądać i odkryto, że karmiona nim trzoda wcale nie chorowała. Rdzenni mieszkańcy Nowej Zelandii mieli ponoć pić napar z krzewów Manuka jako środek na problemy z przewodem moczowym, gorączką, łagodzeniem zaparć i skutków oparzeń a nawet jako substancja wspomagająca ukojenie nerwów i zasypianie. Miody Manuka posiadają związek o nazwie methylglyoxal (MGO), dzięki któremu jest tak wyjątkowy i osiąga coraz to większe uznanie na całym świecie.
Czym właściwie jest methylglyoxal (MGO) ?
Methylglyoxal (MGO) czyli dwukarbonowy związek chemiczny jest związkiem naturalnie występującym w miodach Manuka. Kiedy go odkryto przeprowadzono szereg różnych badań wykazujących jest wyjątkowe właściwości. Pozytywnie wpływa na pracę układu pokarmowego regulując prace jelit (co pozwala na skuteczne zlikwidowanie gazów). Stosowany jest także przy takich dolegliwościach jak: refluks, wrzody czy zespół nadwrażliwego jelita. Ma działania antybakteryjne oraz wspomaga walkę z bakteriami i infekcjami układu pokarmowego, zapalenia gardła, jamy ustnej oraz zatok. Pomaga walczyć z trądzikiem oraz wspomaga gojenie ran na skórze.
Jak spożywać miód manuka?
Zaleca się spożywanie 2-3 łyżeczek miodu rano na czczo lub po 1 łyżeczce 2-3 razy dziennie pół godziny przed posiłkiem. Przechowujemy go w temperaturze pokojowej. Nie powinny go spożywać osoby uczulone na produkty pszczele lub chorujące na cukrzycę oraz dzieci poniżej 1 roku życia. Warto także uważać na podróbki – oryginalny miód powinien mieć certyfikat zgadzający się z numerem na opakowaniu (można o taki certyfikat zapytać sprzedawcę).
*wpis reklamowy
Miód to bardzo cenny składnik naszego jadłospisu 🙂 Sama mam chyba trzy rodzaje w kuchni – gryczany, lipowy i wrzosowy 🙂 Do wyboru, do koloru!
Oraz świetny zamiennik cukru w domowych deserach:)